AKADEMIAWCZASIEWOJNY Abyzapewnićbezpieczeństwoukraińskiej społecznościakademickiej,wszystkie zajęcia odmarcadoczerwca2022roku odbywałysięwtrybiezdalnym. Jednak syreny przeciwlotnicze często przerywały zajęcia uniwersyteckie i studenci wraz z wykładowcamimusieliodpowiedniodostosowaćdotego sposóbuczenia. R16M18LV Odponiedziałku13marcakontynuowaliśmynaszestudiazdalne.Niemogę szczerze powiedzieć, że było tak samo, jak w trybie offline, ale przynajmniej było to najlepsze wyjście z tej sytuacji. Również wiele razy zdarzało się, żemylubnasiwykładowcyniemogliśmykontynuowaćwykładów,ponieważ wyły syreny przeciwlotnicze, sygnał internetowy był słaby, zabrakło prądu. Nasi wykładowcy, powiedziałabym, byli dość wyrozumiali i dość otwarci, ponieważ przesuwali terminy dla każdego studenta, ale nie zostawiali nas bezpracy.Oczywiściezdarzałysięwyjątki,aleogólnyobrazjesttaki. R12M22LU Główna różnica polegała na tym, że nie mieliśmy żadnych wykładów, tylko seminaria.Aponadtokażdynauczycielstarałsiędawaćkażdemustudentowi jakieś indywidualne zadania. Tak, żeby zminimalizować liczbę seminariów lubczasspędzonywsieci,żebyśmybylibezpieczni,żebyśmybylinaprzykład wschronie, kiedy jest syrena przeciwlotnicza. Więc zajęcia zawsze się koń- czyły, kiedy wyła syrena przeciwlotnicza. Więc wszystko właściwie było wporządku. Nasi rozmówcy (studenci z Łucka i Lwowa) podkreślali, że od początku wojnystosunkimiędzynimiaichnauczycielamistałysiębliższe,auniwer- sytet stał się wspólnotą wzajemnego wsparcia. Te różne doświadczenia przypominają nam o roli środowiska akademickiego, które promuje takie wartości jak otwartość, współpraca i dostępność; wartości, które spajają ukraińskąspołecznośćakademickąwczasiewojny. R15W19LV Większość naszych nauczycieli wolontaryjnie zaczęła udzielać porad psy- chologicznych. Z mojego Studium Psychologicznego większość. Nawet na naszychzajęciachpoprostudzieliławykładowcydzielilisięswoimdoświad- czeniem, co się dzieje,…, jak to robią. Nasza społeczność studencka także rozpoczęła projekt społeczny. W ramach tego projektu, w miarę naszych 35
W poszukiwaniu akademickiej solidarności Page 34 Page 36