em II. Historia powstania Społecznego Muzeum W rezultacie na przestrzeni tych wszystkich lat działań Społecznego Muzeum Konstantego II. Historia po Laszczki w Dobrem goście odwiedzający to miejsce mieli okazję niejednokrotnie przekonać się, że Konstantego Laszczki w Dobrem rozwój tego „osobliwego muzeum” to nie tylko efekt ogromnego nakładu pracy społecznych kustoszy, ale także rezultat wieloletniej aktywności społeczności lokalnej. Dlatego można powiedzieć, że historia czki w Dobr tego miejsca zarówno odzwierciedla idee współczesnego aktywizmu, jak też pokazuje to, jak bardzo wstania Społecznego Muz Trudno jest w kilku słowach nakreślić zakres społecznego oddziaływania współczesnych muzeów. rozwój nowoczesnych muzeów zależy od budowania wokół nich kapitału społecznego - od ludzi, którzy Obserwowany od przeszło dwóch dekad dynamiczny rozwój polskiego muzealnictwa oraz zwrot ku biorąc na siebie odpowiedzialność za powierzone im dziedzictwo kulturowe, są w stanie z jednej strony publiczności spowodował, że tego typu instytucje coraz częściej podejmują się nowych wyzwań zarówno tworzyć w takich muzeach przestrzeń więziotwórczą dla lokalnej społeczności, a z drugiej uczynić z nich w sferze publicznej, jak i w życiu lokalnej społeczności. W rezultacie wiele z nich nie tylko przedkłada dziś miejsce do budowania relacji pomiędzy tym, co wydarzyło się w przeszłości, a tym, co wydarzy się model instytucji otwartej nad zamkniętą, ale także stara się wdrażać idee społecznego zaangażowania. dopiero jutro. onstantego LaszTa ostatnia kwestia wydaje się odgrywać szczególną rolę, zwłaszcza w przypadku tych muzeów, które powstają dzięki ogromnemu wysiłkowi zwykłych ludzi tak, jak to miało miejsce m.in. w Dobrem, gdzie eum K w oparciu o pracę społeczną mieszkańców, już ponad pół wieku temu doszło do powstania Społecznego Muzeum Konstantego Laszczki. Dr Beata Nessel-Łukasik Historia tego muzeum zaczęła się od wysłania zaproszenia. Był rok 1935. Po dziesięciu latach Muzealniczka i badaczka eum K pracy Społeczny Komitet Budowy Szkoły w Dobrem przygotowywał się do otwarcia nowoczesnej placówki onstantego Lasz oświatowej pod kierownictwem Jana Zycha, człowieka o wielkiej społecznikowskiej pasji. W związku z powyższym ustalono, że na uroczystości otwarcia szkoły nie powinno zabraknąć pochodzącego z tych stron Mazowsza, słynnego artysty, Konstantego Laszczki. Niestety profesor krakowskiej ASP nie mógł przyjechać wtedy do Dobrego. Pomimo to, z uwagi na relacje łączące go z Janem Zychem, które z upływem czasu stały się zalążkiem ich dozgonnej przyjaźni, Laszczka zdecydował się przesłać do Dobrego kilka wstania Społecznego Muzswoich prac, w tym m.in. popiersie Józefa Piłsudskiego, które zostało następnie umieszczone przed czki w Dobr wejściem do nowo otwartej szkoły. Tak powstał zrąb kolekcji, wokół której trzydzieści lat później zawiązał się Społeczny Komitet Budowy Muzeum Konstantego Laszczki w Dobrem. Na czele tej 69-osobowej grupy stanął wówczas Jan Zych, były kierownik szkoły, który po II. Historia poczterdziestu latach aktywnej działalności na rzecz Dobrego i jego mieszkańców nadal chciał pracować em dla lokalnej społeczności. Dlatego tak, jak miało to już wielokrotnie miejsce wcześniej podczas realizacji innych projektów społecznych, rozpoczął starania o włączenie mieszkańców w realizację kolejnego, niezwykle trudnego zadania stając się zdaniem jednego z członków komitetu „sprężyną i mózgiem powstania muzeum”. W rezultacie udało mu się zaangażować w ten proces zarówno szereg osób z lokalnej społeczności, w tym m.in. prezesa GS Walentego Pisarczyka, u którego w domu odbywały się spotkania organizatorów muzeum, jak i wielu pracowników Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Muzeum w Siedlcach oraz Muzeum Narodowego w Warszawie. To właśnie dzięki ich wspólnym staraniom w dniu 2 października 1971 roku nastąpiło otwarcie w Szkole Podstawowej im. K. Laszczki wystawy, mającej stanowić zalążek współczesnego muzeum. Jednak ambicją Jana Zycha, dzięki któremu udało się nieodwracalnie spleść losy Laszczki i jego rodziny z życiem mieszkańców Dobrego, było nie tylko udostępnianie kolekcji tworzonej z darów rodziny oraz zakupów prac pochodzących z prywatnych zbiorów i domów aukcyjnych, ale także jej opracowywanie oraz stopniowe rozbudowywanie. Dlatego po wielu latach „zmagania się z przeciwieństwami”, jak o procesie tworzenia muzeum pisał Jan Zych, oraz pracy społecznych kustoszy nie ulegało już żadnej 2 wątpliwości, że nie tylko szkolna sala o powierzchni 81 m czy udostępnione później pomieszczenie Gminnego Ośrodka Kultury przy ul. Kilińskiego 1, z siedzibą w budynku Ochotniczej Straży Pożarnej, w którym ulokowano muzeum pod koniec lat 80. XX wieku, uniemożliwiało wyeksponowanie wszystkich walorów tej kolekcji. Z tego względu w 2018 r. dzięki staraniom kolejnych mieszkańców, w tym m.in. następczyni Jana Zycha, pani Jadwigi Grzendy, pielęgnującej pamięć o Laszczce, a z inicjatywy wójta gminy Dobre, pana Tadeusza Gałązki, zbiory zostały wreszcie przeniesione do specjalnie w tym celu zaadoptowanego budynku - dawnego Urzędu Stanu Cywilnego, który obecnie pełni już wyłącznie funkcje muzealne. 12 13