Mobing u Crnoj Gori de昀椀niciju mobinga, sudovi kao uznemiravanje na radu navode „slučajeve sistematskog neprijateljstva, zlostavljanja ili diskriminacije koji su počinjeni od nadređenog ili između zaposlenih”. U sudskim odlukama mobing se de昀椀niše i kao: „kontinuirano i koordinirano ponašanje na radnom mjestu sa namjerom uznemiravanja ili diskriminacije kolege ili podređenog u namjeri da se postigne nezakonit cilj, povreda prava ličnosti, dostojanstva ili zdravlja žrtve.” Njemački federalni radni sud u presudama novijeg datuma još šire de昀椀niše mobing: „Svako neželjeno ponašanje sa namjerom povrede dostojanstva osobe i stvaranja neprijatnog, ponižavaju挃Āeg ili neprijateljskog okruženja prouzrokovanog sistematskim i kontinuiranim kršenjem ljudskih prava, te napadima na reputaciju ili 昀椀zičko zdravlje.” Prema ovoj de昀椀niciji, zaštita od uznemiravanja nije ograničena na osnove diskriminacije i primenjuje se bez obzira na razlog zlostavljanja. 12.3 Mobing i diskriminacija: uzajamna povezanost i suštinske razlike Iako se često poistovje挃Āuju, a mobing nerijetko i zakonski de昀椀niše kao vrsta 55 diskriminacije , radi se o različitim pojavama. Nesporno je da se i zabrana mobinga i zabrana diskriminacije odnose na zaštitu ljudskog dostojanstva. Takođe je neupitno i da su diskriminatorne radnje često sastavni dio zlostavljanja na radu.Prisutne su, međutim, značajne kvalitativne razlike u njihovom određenju. Zabrana diskriminacije obuhvata sve oblasti društvenog života i sve aktivnosti pojedinca, dok se mobing odnosi isključivo na proces rada. Diskriminacija je uglavnom motivisana postojanjem određenog ličnog svojstva žrtve, koje predstavlja motivaciju počinioca da vrši diskriminaciju i takvo ponašanje izazvano je širim društvenim kontekstom (predrasude, stereotipi). Kod mobinga se, međutim, motivacija crpi iz odnosa prema konkretnom licu – mobing je posljedica antagonizma prema drugom zaposlenom zbog emocija koje počinilac ima (emotivni mobing), straha da 挃Āe 55 Inicijalno je mobing u Crnoj Gori, uz Zakon o radu (od 2010. godine), bio regulisan i Zakonom o zabrani diskriminacije, gdje je u članu 8 mobing bio de昀椀nisan kao oblik diskriminacije. U Republici Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini je i dalje prisutno takvo tumačenje. Zakon o radnim odnosima u Republici Sjevernoj Makedoniji iz septembra 2009. eksplicitno je zabranio psihološko uznemiravanje na radnom mjestu i posebno naveo termin mobinga, koji je kao takav uveden u pravni sistem Sjeverne Makedonije. Psihološko uznemiravanje na radnom mjestu (mobing) je de昀椀nisano kao diskriminacija i svako negativno ponašanje pojedinca ili grupe (najmanje jedanput nedjeljno u periodu od šest mjeseci) koje predstavlja povredu integriteta, ugleda i časti zaposlenog i izaziva strah ili stvara neprijateljsko, ponižavajuće i uvrjedljivo okruženje. U Republici Srbiji se zabrana uznemiravanja i seksualnog uznemiravanja, propisana članom 21. Zakona o radu, u praksi pokazala nedovoljnom, te je sljedstveno tome mobing regulisan posebnim zakonom - Zakonom o sprječavanju zlostavljanja na radu, koji je u primjeni od 04.09.2010. Srbija je prva zemlja u regionu koja je mobing regulisala posebnim propisom. Ibid, str 46. 31