mną jeszcze sztafeta i tam będę walczyła o medal trochę cen- nu olimpijskiego. Wiem, że będzie pięknie – komentowała niejszy – mówiła Święty-Ersetic, która pobiegła w Toruniu szczęśliwa Jóźwik. trzy bardzo szybkie wyścigi. Imprezę zakończył wyścig kobiecych sztafet 4×400 m. Okazało Ostatniego dnia zmagań na halowych mistrzostwach Europy się, że nie będzie mogła w nim wystąpić liderka – Święty-Er- w Toruniu srebrny medal na 800 m zdobyła Joanna Jóźwik. Na setic, co zmniejszyło szanse Biało-Czerwonych na obronę mi- trzecim stopniu podium stanęła złożona z zawodniczek AZS strzowskiego tytułu. Natalia Kaczmarek (AZS AWF Wrocław), sztafeta kobiet 4×400 m. Małgorzata Hołub-Kowalik (AZS UMCS Lublin), Kornelia Le- Zmagania na 800 m były niezwykle miłym momentem dla Bia- siewicz (AZS AWF Gorzów Wielkopolski) i Aleksandra Ga- ło-Czerwonych. Wystartowały w nim dwie Polki i obie sta- worska (AZS AWF Kraków) po pięknej walce sięgnęły jednak nęły na podium, w tym Jóźwik, która wcześniej musiała wyjść po brąz. Wygrały, ustanawiając rekord halowych mistrzostw z poważnych kłopotów. Na 200 m przed metą pół昀椀nału spa- Europy, Holenderki. dła bowiem na piątą lokatę. Musiała wyprzedzać po ze- – Dla nas ten medal jest w stu procentach jak złoty. Wiedzia- wnętrznej stronie i zrobiła to wyśmienicie, meldując się na łyśmy, że biegniemy w osłabieniu i każda z nas dała z siebie mecie jako pierwsza. wszystko. Czułam ogromną odpowiedzialność i starałam się Wydawało się, że w walce o złoto przyjdzie jej rywalizować dać tyle, ile mogę. Dla mnie najważniejsze były moje małe z Angeliką Cichocką, ale szybsza od nich okazała się Kelly dziewczynki, którymi musiałam się zaopiekować i myślę, że Hodgkinson. Brytyjka wyprzedziła biegaczkę AZS AWF Ka- jako mama spisałam się na medal, który mam teraz na szyi – towice o 0.12 s. – To świetne uczucie wrócić na bieżnię i biegać śmiała się Hołub-Kowalik. z flagą po tak długiej nieobecności na wysokim poziomie. – To jest niesamowite uczucie, dałyśmy z siebie 150 procent. Wróciłam na poziom biegania na 2.00, mam sezon halowy Jestem dumna ze swojej drużyny. Trener umożliwił mi start uwieńczony medalem, więc spełniłam marzenia. A do tego na tak ważnej imprezie. Wiedziałam, że muszę dać z siebie w świetnej sytuacji wychodzę do przygotowań do sezo- wszystko. Od razu zaatakowałam, w końcówce trochę zabrakło, 29